Dement aan het worden

Streel mij zachtjes door mijn haren, als ik zo maar zit te staren.

Praat dan maar wat met me mee, dan ben ik al weer gauw tevree.

Ga er niet boos tegen in, want dat heeft dus echt geen zin.

Ik zie vaak dingen die er niet meer zijn, en dat doet mijn man een reuze pijn.

Maar soms kan ik nog wel met hem praten, en mijn droom wereld achter me laten.

Dan ben ik samen met mijn man tevree, en we doen het daar dan mee.

Ik weet goed dat ik soms veel vergeten ben, en dat ik dan niemand, zelfs jou niet ken.

Steeds worden mijn dromen langer, en dan word ik ook steeds banger.

Maar dan na een lange tijd, word ik eindelijk bevrijd.

Dan trekt de mist langzaam voorbij, en zijn we saampjes even weer heel blij.

Met de tijd die ons nog samen is gegeven, proberen wij vol liefde bewust te leven.

Hij die mij hier dagelijks bezoekt, ontbreekt het vaak aan alle moed.

Toch zal mijn man steeds blijven komen, ook als ik alleen nog maar kan dromen.

Want hij weet mijn lieve schat, ik heb je altijd lief gehad.

En al zijn mijn gedachten niet meer bij jou, ik ben nog steeds jouw eigen lieve vrouw.

Nu wens ik jouw mijn aller liefste man, veel sterkte en liefs omdat ik dat nu nog kan.

Wees maar niet verdrietig lieve schat, we hebben samen een mooie tijd gehad.

Ik ben wel heel bang om alles te vergeten, maar jou trouw is reeds gebleken.

Jij mijn lief zult er steeds weer voor me zijn, en dat te weten vind ik o zo fijn.

Je zult me niet eenzaam achter laten, en me zeker niet gaan haten.

Hoe lang ons nog samen rest dat weet ik niet, maar ik hou van jou en heb je lief.

Ik schrijf dit op voor jou mijn lieve man, omdat dit je in moeilijke tijden steunen kan.

Dit is mijn laaste brief aan jou,want mijn geheugen wordt wat grauw.

Bedankt mijn schat voor je begrip en zorgen, en heel misschien nog wel tot morgen!